اثر عصاره Panax ginseng بر تغییرات هیستومورفومتریک ناحیه شبکه بازویی نخاع در جنین‌های 20 روزه موش‌های صحرایی دیابتی

زمینه و هدف: دیابت شیرین گروهی از اختلالات متابولیکی بوده که مشخصه آن، افزایش میزان قند خون است. از گذشته‌های دور گیاه جینسنگ برای کنترل دیابت مورداستفاده بوده است. هدف از این پژوهش مطالعه اثر عصاره Panax ginseng بر تغییرات هیستومورفومتریک ناحیه شبکه بازویی نخاع در جنین‌های 20 روزه موش صحرایی مادران دیابتی بود. مواد و روش‌ها: 16 موش صحرایی به چهار گروه مساوی شامل کنترل غیر دیابتی، غیر دیابتی دریافت‌کننده عصاره، کنترل دیابتی و دیابتی دریافت‌کننده عصاره تقسیم شدند. دیابت در موش‌های گروه‌های دیابتی توسط داروی استرپتوزوتوسین القا گردید. گروه‌ها با جفت‌گیری طبیعی باردار شدند. گروه‌های دریافت‌کننده عصاره در طول بارداری روزانه عصاره جینسنگ را دریافت کردند. در روز بیستم بارداری موش‌های مادر بی‌هوش و جنین‌ها خارج گردید و ناحیه شبکه بازویی نخاع به همراه ستون مهره‌ها جدا شد. پس از به‌کارگیری روش‌های بافت‌شناسی، برخی پارامترهای بافتی آن اندازه‌گیری گردید. اطلاعات به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های‌ آماری آنالـیز واریانس یک‌طرفه و تست دانکن موردبررسی و تحلیل قرار گرفت (05/0P≤). نتایج: تفاوت معنی‌دار در قطر عرضی و عمودی کانال مرکزی نخاع در ناحیه شبکه بازویی گروه کنترل دیابتی نسبت به دو گروه غیر دیابتی وجود داشت (05/0P≤). ارتفاع سلول‌های اپاندیم و تعداد سلول‌های ماده خاکستری نخاع در گروه کنترل دیابتی نسبت به سایر گروه‌های موردمطالعه کاهش معنی‌داری داشت (05/0P≤). نتیجه‌گیری: عصاره Panax ginseng از طریق افزایش تحریک سلول‌های بتای پانکراس و تولید هورمون انسولین، قادر به کنترل هپیرگلیسمی در مادران دیابتی باردار و کاهش اختلالات حاصل از دیابت بر نخاع جنین آن‌ها می‌شود.